'Rozpoznawała już swoje strony. Płynęli przez przełęcz wiodącą do Samotnych Gór i wiedziała, że za następnym zakrętem zobaczy skałę strzegącą wejścia do Doliny. Siedziała w dziobie łodzi i patrzyła w dół na podwodny krajobraz. Łódź sunęła właśnie nad łąką i od czasu do czasu dno z szelestem ocierało się o kwiaty. Żółte, czerwone i niebieskie wyzierały spod wody, wyciągając szyję ku słońcu.'

{'Lato w Dolinie Muminków' / Tove}